زندگینامه شهید علی حمیدی
بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام و صلوات بر محمد و آل محمد(ص) و درود بر روان پاک حضرت امام خمینی(رحمة الله) و بر رهبر فرزانه انقلاب و نائب بر حق حضرت صاحب الزمان(عج)
شهید علی حمیدی متولد سال ۱۳۴۷ در روستای برج از توابع بخش جایزان دیده به جهان گشود و دارای مدرک تحصیلی ابتدایی به لحاظ شرایط و مشکلات خانوادگی ترک تحصیل نموده و به کار کشاورزی و دامپروری مشغول شد و در سال ۱۳۶۵ ازدواج کرده و بعد از سه ماه از شهادت ایشان، یک فرزند دختر ثمره ازدواج آن شهید بود.
شهید دارای خلق و خوی بسیار پسندیده، دارای روحیه ایثار و فداکاری و مقید به مسائل دینی و شجاع و زحمتکش بودند.
در سال ۱۳۶۷ به وظیفه خود که همان خدمت مقدس سربازی بود، از طریق سپاه ناحیه رامهرمز اعزام و سپس در گردان ۶۲ خیبر از لشکر ۷ ولیعصر(عج) خوزستان سازماندهی و به مناطق غرب کشور اعزام گردید؛ که در تاریخ ۲۵/۷/۱۳۶۷ در عملیات پدافندی درشهربانه بر اثر اصابت ترکش خمپاره‌های دشمن متجاوز بعثی از ناحیه سر و پای چپ مجروح و سپس به مقام عظیم شهادت نائل آمد و با خون خود به امام خویش لبیک گفته و نیز به دشمن اثبات کرد که به هیچ تجاوزی حتی به قیمت از دست دادن جان و مال خود اجازه ورود به خاک میهن اسلامی را نخواهیم داد. زیارتگاه آن شهید بزرگوار در روستای امام رضا(ع) که هم اکنون محل زیارت سه شهید بزرگوار دیگر است می‌باشد. خانواده شهید در سال ۱۳۷۱ به شهرستان امیدیه نقل مکان نموده و هم اکنون در آن مکان ساکن می‌باشند.
شهید علی حمیدی
در محيط پاك روستاي برج از توابع بخش جايزان، در خانواده اي متديّن كودكي چشم به جهان گشود كه نامش را علي گذاشتند. پنجم آذرماه سال ۱۳۴۷ براي پدر سرشار از شادي بود. شهيد علي حميدي در هفت سالگي به مدرسه رفت. او تحصيلات خود را تا سوم دبستان ادامه داد و به خاطر مراقبت از پدر بيمارش كه به آسم شديد و تنگي نفس مبتلا بود ترك تحصيل نمود. او به عنوان پسر بزرگ خانواده در كارهاي كشاورزي و دامداري بار اصلي را بر دوش مي كشيد و در ابتداي كودكي با رنج و سختي آشنا شد و با همان سنّ كم در انجام فرايض ديني كوتاهي نمي كرد. نمازش را سر وقت مي خواند و در مراسم مذهبي شركت مي جست. در اغلب فعاليت هاي انقلابي در اوايل انقلاب شركت داشت و با پيروزي انقلاب در تأسيس مدرسه كوچكي كه به همّت دولت بنا شد كوشش بسيار نمود. او ظاهري آراسته و مرتب داشت و نظم را سر لوحه ي كارهايش قرار مي داد و در تيراندازي و شنا مهارت فوق العاده اي داشت.
در سال ۱۳۶۵ ازدواج نمود و در سال ۱۳۶۶ به خدمت مقدّس سربازي اعزام شد. ايشان شجاعانه در جبهه نبرد حاضر شد و در برابر نيروهاي بعثي ايستاد. اين شهيد سرافراز در شهربانی كردستان به انجام وظيفه و حراست از كيان نظام اسلامي پرداخت و در تاريخ ۲۷/۷/۶۶ هنگامي كه عازم خط مقدم جبهه بود مورد اصابت بمباران هواپيماهاي عراقي قرار مي گيرد و به شدت مجروح مي شود و دو روز بعد به درجه ي رفيع شهادت نایل مي آيد. وقتي خبر شهادت اين شهيد سرافراز را به پدر مي دهند با صبري كه خاطره امام حسين(ع) را در برابر شهادت حضرت علي اكبر(ع) تداعي مي كند پاسخ مي دهد، او هم يكي از جوانان اين ميهن است كه به خاطر اسلام شهيد شد. پيكر مطهر او را در گلزار شهداي روستاي امام رضا (ع) از توابع جایزان به خاك سپردند.پس از شهادتش فرزندي براي او متولد شد كه يادگار و ادامه دهنده ي راه اوست، خانواده ي اين شهيد سرافراز سال ها در اميديه در محله ي علي آباد (پاچكوه) با خوشنامي ياد و خاطره او را در دل ها زنده نگه داشته اند. روحش شاد و يادش گرامي باد.
