زندگینامه شهید علی پناهیان
شهید علی پناهیان در سال ۱۳۴۵ در روستای ابرو خانی در خانواده‌ای کشاورز دیده به جهان گشود و در سن ۷ سالگی با شور و شوق فراوان پا به دبستان گذاشت. ولی در همان ابتدا به علت مشکلات زندگی درس را رها کرد و فقط خواندن و نوشتن را فرا گرفت و در کنار خانواده‌اش به کار کشاورزی و امور زندگی پرداخت. وی فردی تلاشگر بسیار مومن بود. به همین دلیل در ابتدای جوانی داوطلبان به خدمت مقدس سربازی رفته و مشغول نبرد با بعثیون کافر شد. دو بار مجروح گردید که بر اثر سلاح های شیمیایی و یک بار بر اثر ترکش خمپاره در پا؛ ولی با جراحات زیادی که داشت هر چه زودتر خود را به جبهه می‌رساند. اخلاقی بسیار پسندیده و نیکو داشت برخورد گرم و صمیمی چهره معصوم و بی آلایش و سادگی و بی ریایی در […] نمایان بود تا اینکه رب ودود وی را به سوی خود خواند و فریاد حق را […] توام اینگونه خاموشم مکن/ از کنارت میروم اما فراموشم مکن
[…] و در تاریخ ۲۸/۸/۱۳۶۵ در جبهه مجنون شمالی به لقاء الله پیوست.
شهید علی پناهیان
شهید علی پناهیان در سال ۱۳۴۵ در خانواده اي زحمتکش و مؤمن در روستای محروم عبديخاني از توابع زيدون چشم به جهان گشود. سایه ي پدری مؤمن و کشاورز، مادری مهربان و دو برادر و سه خواهر، فضای خانه را سرشار از مهر و صمیمیت کرده بود. او تحصیلات ابتدایی را در دبستان همين روستا گذراند و به علت عدم امکانات، از ادامه تحصیل باز ماند.
علي از همان کودکی در امور کشاورزی و دامپروری با پدر همکاری می کرد و در محیط خانواده بسیار مهربان و فداکار بود. او در جلب رضایت پدر و مادرش و كمك به اطرافيان از هيچ كوششي دريغ نمی نمود.
او در سال ۱۳۶۳ از بهبهان به خدمت مقدّس سربازی اعزام شد و پس از گذراندن دوره آموزشی در پادگان ولیّ عصر دزفول به عنوان پاسدار وظیفه به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و در نیروی دریایی سپاه در جزیره مجنون به دفاع از سرزمین اسلامي پرداخت و در عملیات «بدر» شجاعانه شرکت داشت، اگر چه در مدت حضور در جبهه پدرش به رحمت ایزدی پیوست وفقدان پدر قلب حسّاس او را به درد آورد ولی او همچون کوهی پر صلابت در میدان جنگ در کنار دیگر رزمندگان ايستاد و بر اثر اصابت موشک های شیمیایی مزدوران عراقی مجروح گردید. پس از چند روز بستري شدن در بيمارستان با اصرار خود به خط مقدم برگشت و به عنوان سکاندار در جزيره ی مجنون به انجام وظیفه پرداخت.
سرانجام اين رزمنده شجاع در تاریخ ۳۰/۸/۶۵ با اصابت موشک دشمن به سنگر شناور در جزیره ی مجنون شمالی به درجه رفیع شهادت نايل می گردد و خانواده اش که در صدد نقل مکان به امیدیه بودند، پیکر پاکش را در گلزار شهدای امیدیه در کنار دیگر لاله هاي پرپر به خاک سپردند. روحش شاد و راهش پر رهرو باد.
