هيچ كس باور نمي كند كه او در ميان ما نيست چرا كه او در سطر سطر  نوشته هايش كه ديوارهاي مسجد را زينت مي دهد مثل هميشه به ما لبخند مي زند و با چهره معصومانه و پاك خود به همه سلام مي كند. هيچ كس رفتن او را باور ندارد چرا كه او در لحظه لحظه ي خاطره هايمان زنده و سرسبز است. او ابراهيمي بود كه چند روز قبل از عروجش در روز عرفه و عيد قربان با امام هشتم خود علي ابن  موسي الرضا(ع) پيمان بست و در آستانه عيد غدير اسماعيل وار به عهدش وفا نمود.

زنده ياد ابراهيم افضلي در اول دي ماه سال ۱۳۵۰ در علي آباد به دنيا آمد. او دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي و راهنمايي خود را در همين منطقه گذراند و در رشته اقتصاد از دبيرستان شهيد فارسيمدان موفق به اخذ ديپلم گرديد و در سال ۱۳۷۳ براي انجام خدمت سربازي به تيپ ۹۵ كردستان اعزام گرديد. در سال ۷۷ به استخدام شهرداري اميديه درآمد و اخيراً به عنوان مسئول تاكسيراني در شهرداري مشغول به خدمت بود. او در سال ۱۳۸۰ وارد دانشگاه آزاد اسلامي اميديه شد و در سال ۱۳۸۳ موفق به اخذ مدرك ليسانس در رشته مديريت دولتي گرديد.

مرحوم ابراهيم افضلي از نمازگزاران پاك و مخلص مسجد حجت(عج) به شمار مي رفت. او سال ها در كتابخانه امام صادق(ع) و پايگاه شهيد باكري صادقانه به       فعاليت هاي فرهنگي پرداخت. اين عزيز از نوجواني به ورزش علاقه زيادي نشان    مي داد و موفق به اخذ «خط ۷» در رشته رزمي كونگ فو شده بود. او با برگزاري كلاس هاي رزمي در مسجد به آموزش جوانان و نوجوانان منطقه مشغول بود و ورزش را از بهترين راه هاي سلامت و تكامل روحي مي دانست. او هنرمندي فرهيخته بود كه به هنر خوشنويسي عشق مي ورزيد و در خط نستعليق داراي درجه   «ممتاز» بود. او با خط زيباي خود دعاها، احاديث و اعمال مخصوص ماه هاي رجب و شعبان و رمضان را جهت استفاده نمازگزاران تحرير مي كرد و در جاي جاي آثارش لطافت و پاكي روح او را مي توان ديد.

هنوز صداي دل نشين اين حافظ و قاري قرآن در شب هاي رمضان طنين انداز است و دوستان سوز او را در دعاي جوشن به خاطر مي سپارند. او با علاقه اي وصف ناپذير در فعاليت هاي فرهنگي و مراسم عزاداري ائمه خصوصاً امام حسين (ع) شركت مي نمود. عشق او به شهادت و شهيد چنان بود كه هر صبح جمعه آرام و به دور از هر خودنمايي به غبارروبي از گلزار شهيدان مي پرداخت و به عشق حضرت صاحب الأمر(عج) در دعاي ندبه شركت مي كرد و فرج آن حضرت را از خداوند مسئلت مي نمود. اگر چه در سحرگاه ۱۷ دي ماه سال ۸۵ او پرواز خود را به سوي ملكوت آغاز كرد اما در لحظه لحظه هاي نماز او را با همان لبخند زيبايش در كنار خود احساس مي كنيم و از خداوند براي او مقام شهيد و براي خانواده و تمامي دوستانش اجر مصاب خواهانيم. بِمَنّهِ وکَرَمِهِ.

 

خاطره ای به نقل از برادر محمدرضا آقاجری

مرحوم ابراهیم افضلی تقیّد خاصی به تهجد و خواندن نماز شب داشت ودر حال ناخوشی و بیماری هم به انجام این امر پایبند بود. چند روز بعد از عروج ناباورانه او، برای برداشتن اثاثیه،به اتفاق دو نفر از دوستان، به اتاق مرحوم مراجعه كردیم. در ابتدای ورود، توجهمان به سجاده نماز و ساعت شماطه داری جلب شد كه بالای رختخواب او قرار داشت و برای ساعت ۵ صبح تنظیم شده بود، یعنی درست نیم ساعت قبل از اذان صبح كه مرحوم برای تهجد و نماز شب از خواب بیدار می شد.

 

نمونه اي از دست خط مرحوم ابراهيم افضلي