شهید عبدالقادر شریفات در ۱۴ فروردین ماه سال ۱۳۴۵ در علي آباد(اميديه عليا) در خانواده ای کشاورز و مستضعف چشم به جهان گشود. او دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در همین محل گذراند و به خاطر نیاز خانواده مجبور بود در حین تحصیل در کارهای کشاورزی به خانواده کمک کند. با این که مشکلات خانواده اش فراوان بود امّا اطرافیان همیشه به یاری عبدالقادر چشم داشتند و او هیچ گاه لطف خود را از آنها دریغ نمی کرد و به همین دلیل همه دوستش داشتند. اگرکسی چیزی از او درخواست می نمود تا حدّ امکان رد نمی کرد و گاهی اوقات وسایل ضروریش را به مستمندان می بخشید. او از همان کودکی عاشق نماز و روزه بود و علی رغم عشق به تحصیل به خاطر کمک به خانواده نتوانست تا مدتی به تحصیل خود ادامه دهد. بیماری مادر و برادر بزرگتر از یک سو و نداشتنن خواهر او را ملزم می ساخت که مسئولیت تشكيل خانواده را در سنّ نوجوانی بپذیرد. به همین دلیل در ۱۵ سالگی ازدواج نمود که بحمدالله ازاین پيوند مبارك دو فرزند به یادگار مانده است. او عاشق پدر، مادر و همسر خود بود. بعد از ازدواج با کوششی کم نظیر به ادامه تحصیل پرداخت و بالاخره در سال ۱۳۶۴ در رشته بهداشت به اخذ دیپلم نايل گردید.

   او در زمان جنگ بارها داوطلب اعزام به جبهه شد امّا بیماری مادر و برادر بزرگتر و مسئولیت خانواده مانع او بود. این شهید سرافراز با عشق و اخلاص در مراسم عزاداری ابا عبدالله الحسین اشک می ریخت و بدین گونه شوق شهادت را با خود زمزمه می کرد. سرانجام این شهید والامقام حین انجام وظیفه در بخش بازسازی تأسیسات نفتی در سوّم خرداد سال ۱۳۶۵ بر اثر بمباران هوایی دشمن در تلمبه خانه ي شماره ۱ شرکت نفت امیدیه(آغاجاری) به درجه رفیع شهادت نايل آمد و آرزوی دیرین خود را که بارها با خانواده در میان نهاده بود، در آغوش کشید. دو روز بعد پیکر مطهر این شهید سرافراز در گلزار شهدای امیدیه با بدرقه باشكوه مردم قدرشناس به خاک سپرده شد. یادش گرامی و روحش شاد.