شهید علیمراد امیری فرزند کرم در سال ۱۳۳۲ در خانوادهای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در محیطی تربیتی پرورش یافت و با فضائل نیک اخلاقی آشنا گردید. افراد خانواده را به کارهای نیک هدایت و دوستان را به راه راست رهنمون مینمود. رابطهاش با والدین بسیار مهربان و با فروتنی بسیار با آنها برخورد میکرد. دوره جوانی و نوجوانی را به مار و تلاش ادامه داد. وی به استخدام موسسات دولتی درآمد و بعنوان کارگر در شهر آغاجاری مشغول بکار شد. وی با آغاز جنگ تحمیلی از طریق سپاه پاسداران آغاجاری بعنوان بسیجی به جبهه های نبرد اعزام شد.
شهید علیمراد امیری ضمن فداکاری و ایثارگری فراوان در تاریخ ۰۶/۰۴/۱۳۶۲ در منطقه عملیاتی سردشت، در عملیات پدافندی و اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.
مادر هرگز غمگین مباش که من خواهم رفت و تو مادر همه جوانان خواهی شد و من نیز فرزند همه مادران. زیرا که کشته شدن در راه حق، متعلق به همه ماست و همه […] گریه کند. پدر من و هر کس که سلاحم [شاید هم “سلامم” صحیح باشد] را برادر [شاید “بردارد” صحیح باشد] برادر من است. مادر دلم میخواهد که در جایی بمیرم که آخرین نگاه من به دشتی باشد که، برادرانم در آنجا پیروزمندانه میجنگند. مادرم فریاد کن و به دشمن بگو که کادو و سرنوشت خون داریم، شهادت و پیروزی.
سخن از لاله های نوشکفته است. از ایثار و گذشت است، که زبان و قلم از بیان آن عاجز میماند و سکوت میتواند حاکم باشد و اگر هر چند گاهی قلمی را با ناتوانی به دست گرفته و میخواهیم سخن از روح باعزت این یاران حسین در کربلاهای ایران بر روی صفحه سفید کاغذ بیاوریم، فقط و فقط شاید گوشهای از زندگی این لالههای خونین را بیان کنیم و این واضح است که حق مطلب ادا نخواهد شد. حال به خود جرات داده قلم به دست اجمالاً با ضعف و ناتوانی گوشهای از زندگی کوتاه و پربار یکی از دیگر از عاشقان خدا را به نگاریم امید که به کار گیریم پیام خون شهدا را و از آن پاس بداریم انشالله.
نامش علیرضا و نام خانوادگی صادقی در دشت آزادگان را به عرصه وجود نهاد. اولین کلماتی که در گوشش طنین انداخت اذان و اقامه بود که به وسیله پدربزرگ صورت گرفت. یعنی در اولین لحظه زندگی آشنا شد با کلام خدا و شتاب به سوی او. عمر کوتاه ولی پر ثمرش را در اهواز سپری کرد. دوران ابتدایی را در دبستان جعفری و توحید و همچنین راهنمایی را در مدرسه انقلاب به پایان رسانید. به گفته پدرش فعالیتهای مذهبی و سیاسی علیرضا از آن زمان شکل گرفت چون قبل از پیروزی انقلاب اطلاعیههای هیات اجرایی معلمان اهواز و پیامهای امام خمینی و دیگر اطلاعیههای بیدار کننده و روشنگر به وسیله ایشان و دیگر دوستانش در سطح شهر توزیع میشد.
علیرضا از سن هشت سالگی به وسیله پدر بزرگش با مسجد محراب آشنا شد؛ که تا لحظات پایانی زندگی همراه وی بود و ما چون حرکت این شهید عزیز ارشاد و تبلیغی بود که هیچگاه به تنهایی مسجد نمیرود و زمانی که قصد مسجد را داشت همراه با دوستان بود. علیرضا دیپلم خود را در رشته […] از هنرستان صنایع شیمیایی اهواز اخذ کرد.
با آغاز جنگ تحمیلی آنگاه که صدام بیرحمانه به شهرهای بی دفاع ما حمله کرد و شهرهای مرزی ایران از جمله اهواز از سکنه خالی شد. شهید علیرضا همراه با دیگر پدر و چند تن از دوستان در شهر باقی میماند. ولی همیشه عنوان میکرد که با دست خالی اما با ایمان قوی میشود جلوی دشمن را گرفت. در عملیاتهای مختلف شرکت کرد. از جمله عملیات فتحالمبین، و والفجر مقدماتی، و خیبر به صورت امدادگر و در عملیات بدر و والفجر ۸ در قسمت شناسایی و خنثی نمودن بمبهای شیمیایی شرکت داشت.
شهید علیرضا صادقی علاقه خاصی به فراگیری کلام الله مجید داشت و این علاقه شدیدی را وادار میکرد. که در مجالس مختلف قرآن شرکت جوید و بالاخره در مورد علیرضا بایستی گفت ایشان مدتها بود که قرآن را به نیت ختم آن شروع کرده بود و آن را ادامه داد؛ تا زمانی که به جبهه رفت ولی در جبهه هم از ما بعد از مدتی دوباره آن را شروع کرد و درست یک ماه یا دو روز قبل از شهادت خود توانست که قرآن را ختم کند. به همین خاطر خداوند تبارک و تعالی به میمنت این ختم او را اجری عظیم داد.
بیان این نکته در پایان لازم است که شهید علیرضا صادقی آخرین باری که به سوی جبهههای نبرد حق علیه باطل شتافت، روز یکشنبه ۱۳/۱۱/۱۳۶۴ بود و دو هفته بعد یعنی روز یکشنبه ۲۷/۱۱/۱۳۶۴ در عملیات افتخارآفرین والفجر ۸، به شهادت رسید و عجیب اینکه در روز پنجشنبه ۱۳/۵/۱۳۴۵ به دنیا آمد و در پنجشنبه ۱/۱۲/۱۳۶۴ به خاک سپرده شد. صبحگاهان پنج شنبه روزی، به دنیا آمدن و در همان روز به خاک سپرده شدن.
شهید علیرضا شیرالی فرزند ولی در سال ۱۳۴۰ در شهر امیدیه در خانوادهای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در محیطی تربیتی پرورش یافت و با فضائل نیک اخلاقی آشنا گردید. افراد خانواده را به کارهای نیک هدایت و دوستان را به راه راست رهنمون مینمود. رابطهاش با والدین بسیار مهربان و با فروتنی بسیار با آنها برخورد میکرد. دوره تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند و وارد دوره دبیرستان شد که تا سال سوم نظری ادامه تحصیل داد. پس از آن به استخدام شرکت نفت درآمد و درقسمت مخابرات شرمت نفت امیدیه مشغول به کار شد.
وی با آغاز جنگ تحمیلی از طریق بسیج ادارات به جبهه های نبرد اعزام شد.
شهید علیرضا شیرالی در تاریخ ۲۴/۱۰/۱۳۷۱ بر اثر جانبازی در شهر امیدیه به فیض شهادت نائل آمد.
خورشيد با طلوع خود اشعه هاي زرّين اميد و حيات را به كالبد سرد جهان خاكي هديه كرد و انتظار خانواده اي مهربان راكه با شور و اشتياق چشم به راه شكفتن گلي درباغ هستي بودند برطرف نمود.شهيد عليرضا شالويي در تاریخ ۲۸/۴/۱۳۴۴ در شهر صنعتی و نفت خیز امیدیه، به دنیا آمد و در دامان پر مهر و محبت خانواده رشدكرد و الفبای زندگي را در محضر پدري مؤمن و مادري پاكدامن فرا گرفت. او تحصيلات ابتدايي خود را درهمين منطقه با موفّقيت گذراند. متاسفانه او در حين نوجواني در سال ۱۳۵۷ پدر و سه تن از اعضای خانواده اش را در حادثه ي دلخراش تصادف رانندگي از دست داد. این ضایعه ي دردناک برای او و خانواده اش ضربه ي شدید روحي به حساب مي آمد، امّا به لطف خدا زندگي پس از اين در دامان پر مهر مادر و سايه برادر ارشد ادامه یافت.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی کماکان مشغول به تحصیل بود. با شروع جنگ تحمیلی در حالی که ۱۵ سال بیشتر نداشت فعالیت جدّی خود را در بسیج سپاه پاسداران به همراه برادر دوقلوی خویش آغاز نمود و در واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران آغاجاری(اميديه) به انجام فعالیت هاي فرهنگی و تبلیغی پرداخت و همزمـان پس از کسب آموزش و مهارت های لازم نظامی به همراه دیگـربرادرش عازم جبهه هاي حق علیه باطل شد و مدّت های مدید، شجاعانه در جبهه هاي جنگ به دفاع از مرزهاي ايران اسلامي پرداخت.
چهار سال از شروع جنگ تحمیلی مي گذشت و او همواره اوقات خویش را در جبهه های جنگ یا در تبلیغات سپاه مي گذراند. در اسفند ماه سال ۱۳۶۳ بار دیگر به جبهه عزیمت نمود. و اين در حالی بودکه واحد تبلیغات جبهه و جنگ به وجود وی نیاز داشت، امّا او رویارویی و جنگیدن با دشمن را بر كارهاي تبليغي ترجیح داد و سرافرازانه در عملیات «بدر» به تاریخ ۲۳/۱۲/۶۳ در هورالهویزه شركت جست و پس از نبردي جانانه دراين جبهه به شهادت رسيد.
به مدت ده سال خاک های به خون آغشته و مقدّس منطقه ی عملیاتی بدر در شرق دجله، پذیراي پیکر پاک ایشان بود تا این که پیکر مطهرش به همراه خيل عظيم ديگر شهدا در دهم اسفند ماه سال۷۳ به موطن خویش مراجعت نمود و در گلزار شهدای شهرستان امیدیه به آرامش ابدی رسید و ميهمان پروردگار خويش شد.
شهيدعليرضا شالويي برادري همزاد به نام محمدرضا داشت كه واقعاً از نظر ظاهري و اخلاق به او شبيه بود. ايشان تا زمان شهادت عليرضا بارها در جبهه در كنار او بود.عليرضا در واحد تبليغات جبهه و جنگ مشغول به فعاليت بود و محمدرضا در واحد بسيج سپاه پاسداران،آنها براي نخستين بار در عمليا ت حصر آبادان با هم در جبهه حاضر شدند و ماجرا از اين قراربود كه:
اندكي قبل از عمليات ثامن الائمه قرار بود محمدرضا را براي گذراندن دوره هاي آموزش نظامي و شنا به انديمشك اعزام كنند. امّا او مي خواست درعمليات حاضر شود ولي مسئولين به اين امر راضي نبودند. او ضمن هماهنگي با برادر به جاي عليرضا به جبهه رفت وعليرضا با اين كه قبلاً اين دوره ها را گذرانده بود به جاي او به انديمشك رفت و بخشي از دوره را سپري كرد وبا شروع عمليات خود را به جبهه رساند. در اين موقع مسئولين خبردار شده بودند امّا به روي خود نياوردند. در اين عمليات محمدرضا مجروح مي گردد.
شهید علیرضا رضایی فرزند جبار در سال ۱۳۴۵ در شهر آبادان در یک خانواده متدین و مذهبی متولد شد. دوران طفولیت را در دامن پر مهر خانواده سپری نمود. دوران ابتدایی و راهنمایی تحصیلی را در محل زادگاهش گذراند. با توجه به مشکلاتی که داشتند ادامه تحصیل نداد و به کار و فعالیت در کنار خانواده پرداخت. تا اینکه به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. او از نظر اخلاقی فردی بسیار خوشرو و خوش برخورد بود و در بین دوستان احترام خاصی داشت. سرباز دلاور عرصه نبرد، وارد لشکر ۲۱ حمزه ارتش گردید و در کنار همرزمان خود در مناطق عملیاتی به جنگ و مبارزه با دشمن میپرداخت.
شهید بزرگوار سرانجام در تاریخ ۱/۱۱/۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی سومار، در عملیات کربلای ۶، بر اثر غرق شدن به درجه رفیع شهادت نائل آمد. تربت پاک این شهید در قطعه شهدای شهرستان امیدیه میباشد.
شهید بهمئی در شهرستان امیدیه فعالیتهای زیادی داشت و در زمان جنگ کمکهای بسیاری به مردم امیدیه میرساند. مادر وی تعریف میکند، که هنگامی که برای شهید بهمئی پیراهن و کفش نو میخریدند او آنها را تن نمیکرد. و میگفت کسانی هستند که در فقر به سر میبرند، من نمیتوانم پیراهن و کفش نو به تن کنم. روزی یکی از خانمهای شهر پس از شهادت وی به منزل آن شهید آمده بود و گریه و زاری میکرد و میگفت جان ما به جان شهید بهمنی وصل است و آن شهید بزرگوار همیشه پشتوانه ما و مردم امیدیه بوده است و در خرمنها برای ما غذا و یخ میآورد و ما را تنها نمیگذاشت و شهید شدن آن بزرگوار برای آنها خیلی دردناک بود و گویا باور نمیکردند که شهید شده است.
شهید علی مومن چامیان فرزند کرم اله در سال ۱۳۳۹ در روستای کارند دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در محیطی تربیتی پرورش یافت و با فضائل نیک اخلاقی آشنا گردید. افراد خانواده را به کارهای نیک هدایت و دوستان را به راه راست رهنمون مینمود. رابطهاش با والدین بسیار مهربان و با فروتنی بسیار با آنها برخورد میکرد. دوره تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند و وارد دوره دبیرستان شد و موفق به اخذ دیپلم گردید. وی در زمان جوانی و نوجوانی به کار و تلاش میپرداخت. با توجه به فرا رسیدن دوره حدمت مقدس سربازی به خدمت اعزام و وارد ارتش شد و به انجام وظیفه پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی از طریق یگان محل خدمت به جبهه های نبرد اعزام شد.
شهید علی مومن چامیان در تاریخ ۲۵/۰۴/۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی کوشک، در عملیات رمضان، بر اثر اصابت ترکش خمپاره به فیض شهادت نائل آمد.
شهید علی محمد بهمئی در خانواده مذهبی در جایزان روستای صفر به دنیا آمد. به نقل از خانواده و هم ولایتیهای او از نظر برخورد بسیار متین و صبور انسانی مهربان، روحیهی مذهبی، خوش اخلاق و مردمی داشت و تمام مردم روستا از او رضایت داشتند. تا جایی که از هیچ کمکی نسبت به آنان دریغ نمیکرد. در کشاورزی و کارهای مهم روستاها فعالیت داشتند و خصوصیات بارز اخلاقی ایشان روحیه تعاون و همکاری بود و هرکس نیاز به کاری داشت ایشان پیشقدم بودند و در این خصوص بسیار زبانزد عام و خاص بودند. به نقل از خانوادهاش، شهید همیشه احترام افراد بزرگتر را رعایت میکردند و بیشتر وقتشان را به کار و فعالیت میپرداختند. ایشان فردی بسیجی و فعال بودند.
فرزند شهید درباره پدر میگوید، وی همواره میگفت، که مسجد سنگر من است. وی در بسیج فعالیت داشته و در راه خدا جهاد میکرد و به درس فرزندان خود توجه خاصی داشتند و سرانجام در یک روز که ایشان برای امرار معاش خانواده در پالایشگاه نفت کرنج پارسی مشغول کار بودند، در حین کار آنجا توسط هواپیماهای بعثی عراق بمباران شد و ایشان به درجه رفیع شهادت نایل آمدند و دعوت حق را لبیک گفتند.
شهید علی کریمی فرزند کاووس در سال ۱۳۴۰ در شهر آغاجاری در خانوادهای مذهبی و متدین دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در محیطی تربیتی پرورش یافت و با فضائل نیک اخلاقی آشنا گردید. افراد خانواده را به کارهای نیک هدایت و دوستان را به راه راست رهنمون مینمود. رابطهاش با والدین بسیار مهربان و با فروتنی بسیار با آنها برخورد میکرد. دوره تحصیلی ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند و وارد دوره دبیرستان شد و موفق به اخذ دیپلم گردید. پس از مدتی به استخدام شرکت نفت درآمد و در مراکز صنعتی مشغول بکار شد. وی با آغاز جنگ تحمیلی از طریق سپاه پاسداران آغاجاری به جبهه های نبرد اعزام شد.
شهید علی کریمی ضمن فداکاری و ایثارگری فراوان در تاریخ ۱۸/۱۱/۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی شیب نیسان، در عملیات والفجر مقدماتی به فیض شهادت نائل آمد.