خورشيد با طلوع خود اشعه هاي زرّين اميد و حيات را به كالبد سرد جهان خاكي هديه كرد و انتظار خانواده اي مهربان راكه با شور و اشتياق چشم به راه شكفتن گلي درباغ هستي بودند برطرف نمود.شهيد عليرضا شالويي در تاریخ ۲۸/۴/۱۳۴۴ در شهر صنعتی و نفت خیز امیدیه، به دنیا آمد و در دامان پر مهر و محبت خانواده رشدكرد و الفبای زندگي را در محضر پدري مؤمن و مادري پاكدامن فرا گرفت. او تحصيلات ابتدايي خود را درهمين منطقه با موفّقيت گذراند. متاسفانه او در حين نوجواني در سال ۱۳۵۷ پدر و سه تن از اعضای خانواده اش را در حادثه ي دلخراش تصادف رانندگي از دست داد. این ضایعه ي دردناک برای او و خانواده اش ضربه ي شدید روحي به حساب مي آمد، امّا به لطف خدا زندگي پس از اين در دامان پر مهر مادر و سايه برادر ارشد ادامه یافت.
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی کماکان مشغول به تحصیل بود. با شروع جنگ تحمیلی در حالی که ۱۵ سال بیشتر نداشت فعالیت جدّی خود را در بسیج سپاه پاسداران به همراه برادر دوقلوی خویش آغاز نمود و در واحد تبلیغات و انتشارات سپاه پاسداران آغاجاری(اميديه) به انجام فعالیت هاي فرهنگی و تبلیغی پرداخت و همزمـان پس از کسب آموزش و مهارت های لازم نظامی به همراه دیگـربرادرش عازم جبهه هاي حق علیه باطل شد و مدّت های مدید، شجاعانه در جبهه هاي جنگ به دفاع از مرزهاي ايران اسلامي پرداخت.
چهار سال از شروع جنگ تحمیلی مي گذشت و او همواره اوقات خویش را در جبهه های جنگ یا در تبلیغات سپاه مي گذراند. در اسفند ماه سال ۱۳۶۳ بار دیگر به جبهه عزیمت نمود. و اين در حالی بودکه واحد تبلیغات جبهه و جنگ به وجود وی نیاز داشت، امّا او رویارویی و جنگیدن با دشمن را بر كارهاي تبليغي ترجیح داد و سرافرازانه در عملیات «بدر» به تاریخ ۲۳/۱۲/۶۳ در هورالهویزه شركت جست و پس از نبردي جانانه دراين جبهه به شهادت رسيد.
به مدت ده سال خاک های به خون آغشته و مقدّس منطقه ی عملیاتی بدر در شرق دجله، پذیراي پیکر پاک ایشان بود تا این که پیکر مطهرش به همراه خيل عظيم ديگر شهدا در دهم اسفند ماه سال۷۳ به موطن خویش مراجعت نمود و در گلزار شهدای شهرستان امیدیه به آرامش ابدی رسید و ميهمان پروردگار خويش شد.
شهيدعليرضا شالويي برادري همزاد به نام محمدرضا داشت كه واقعاً از نظر ظاهري و اخلاق به او شبيه بود. ايشان تا زمان شهادت عليرضا بارها در جبهه در كنار او بود.عليرضا در واحد تبليغات جبهه و جنگ مشغول به فعاليت بود و محمدرضا در واحد بسيج سپاه پاسداران،آنها براي نخستين بار در عمليا ت حصر آبادان با هم در جبهه حاضر شدند و ماجرا از اين قراربود كه:
اندكي قبل از عمليات ثامن الائمه قرار بود محمدرضا را براي گذراندن دوره هاي آموزش نظامي و شنا به انديمشك اعزام كنند. امّا او مي خواست درعمليات حاضر شود ولي مسئولين به اين امر راضي نبودند. او ضمن هماهنگي با برادر به جاي عليرضا به جبهه رفت وعليرضا با اين كه قبلاً اين دوره ها را گذرانده بود به جاي او به انديمشك رفت و بخشي از دوره را سپري كرد وبا شروع عمليات خود را به جبهه رساند. در اين موقع مسئولين خبردار شده بودند امّا به روي خود نياوردند. در اين عمليات محمدرضا مجروح مي گردد.
