بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ﴿۱۶۹﴾ سوره مبارکه آلعمران آیه ۱۶۹
شهید محمد اسکندرینیا
در سیر ظلمانی دنیا مولودی دیگر جهان هستی را به عرصه خون و شهادت رنگین نمود. شهید محمد اسکندرینیا در مدرسه ایثار حسینی مرز میان حق و باطل را به خون خویش معروض تاریخ نمود، چرا که خداوند متعال به سال۱۳۴۲ شمسی قدوم این مولود پاک فطرت را برای تداوم راه حسینی در صحنه تعارضات دنیوی میسر نموده است .
در واقع شهید اسکندرینیا عشق حسینی را به کانون دل آموخت، شور و عشق وصل به معشوق را در پیوستنش به مجاهدان سپاه آغاجاری باید جستجو نمود، او عاشق بود و در پی گمگشته خود به سپاه ملحق شده و اینجاست که بوی عشق را از خلال کربلای خونین خوزستان استشمام نمود که هنوز و هنوز رایحه عطرآگین این خلوص و سیر الی الله این شهید بزرگوار در جبهه دارخوین و هویزه به مشام عاشقتن طریقت میرسد.
شهید اسکندرینیا با شرکت در عملیات طریق القدس راه شهادت را بر این دنیای فرسوده و فانی برمیگزیند. براستی که او عشق را به معنای شهادت ترجمه کرد، برای او همه چیز و همه کس فانی بود “کلُّ مَنْ عَلیها فَان وَ یبقَی وَجْهُ رَبَّک ذوالجلالِ والاکرامِ”.
او با شرکت در عملیات طریقالقدس در واقع راه قدّوسیت و پاکیهای ابدی را انتخاب نمود؛ اما معشوق ابدیت این عاشق مجاهد را با هالهای از خون به مهمانسرای شهدا دعوت نمود که سرانجام در تاریخ ۸آذرماه۶۰ با لباس شهادت این دعوت الهی را لبیک گفت و به دیدار معشوق شتافت.
روحش شاد و یادش گرامی باد